Christmas tree

To już nasze drugie święta- moje i bloga, a raczej moje na blogu. W tamtym roku tak nie miałam i Święta przeszły bez wielkiego echa w moim blogowym świecie. W tym roku jednak tak nie potrafię i pomimo, że wspominałam wam, że pochwalę się choinkę na moim profilu FB to jednak pochwalę się nią tutaj- a co! Miała być ubrana w sobotę, jednak zazwyczaj po powieszeniu cukierków i czekoladek (tak, bez tego nie wyobrażam sobie choinki) się poddaję, gdyż moja koncepcja ubierania choinki, a Babci różni się diametralnie. Dlatego też pewnie postanowiła ubrać ją sama w czasie, gdy będę przebywała poza domem. Wróciłam późno i nawet nie wiecie jakie było moje zdziwienie gdy zobaczyłam ją- choinkę, na środku pokoju! Pstrokata i pełno na niej wszystkiego- od kokard, po bańki aż po Święte Mikołaje, jednak nie zabrakło na niej najważniejszego- słodyczy! Żeby wprowadzić was w świąteczny klimat tego postu proponuję odsłuchanie poniższego przeboju :-)

A teraz trochę o tym jak przebiegają u mnie Święta i dlaczego babcina choinka jest taka ważna. Otóż odkąd tylko pamiętam (no może z wyjątkiem jednego roku, kiedy to Wigilia odbyła się u nas w domu, ale jakoś tej magii nie było) Wigilia odbywała się u babci i nadal tak jest. Wszyscy spotykamy się przy jednym stole, a moja rodzicielka wraz ze swoją rodzicielką, a także siostrą chrzątają się w kuchni już od samego rana. To taka nasza tradycja- muszą być wszyscy. Następną tradycją, o której już wspomniałam są cukierki na choince i czekoladki. Nie było takiego roku by zabrakło cukierków... no w sumie wiadomo, że zawsze ich braknie, bo błyskawicznie z choinki znikają, ale wtedy babcia sprytnie je dokłada i już ubytków nie ma. W mojej rodzinie są same łasuchy, a największym jestem chyba ja, dlatego też rozpaczałabym za brakiem słodkości. Niestety, a może i stety nigdy na naszym stole nie ma sławnych "12 potraw". Może to i dobrze, bo kto by to wszystko zjadł? Pomimo, że naprawdę lubię dobrze zjeść i czasem wcinam za 3, to nie podołałabym tym wszystkim potrawom. Na naszym wigilijnym stole nie ma np. kapusty z grochem i kutii, ale za to są pierogi... ruskie, które zastępują wszystko i znikają z stołu w błyskawicznym tempie! 

Kolejną rzeczą bez których nie wyobrażam sobie Świąt są Babcine ciasta- mistrzostwo świata! Od babki, po orzechowca aż po pyszny jabłecznik z galaretką i przysmażanymi wiórkami kokosowymi... jummy! Na samą myśl o tym jabłeczniku robię się głodna i cieknie mi ślinka, ale uwierzcie mi- lepszego nie jedliście i może kiedyś podrzucę wam tu przepis na tą pyszność. Pomimo, że po kolacji Wigilijnej każdy rozpina guzik od spodni, bo jest aż tak przepełniony, to nie ma osoby, która odmówiłaby pysznościom Babci. Sernik, biszkopt z masą truskawkową, orzechowiec, makowiec, jabłecznik... to wszystko pojawia się na stole i znika w mig! A to co nie zniknie zazwyczaj jest wystawiane na stół w drugi dzień Świat, gdy wszyscy przychodzą na kawę- taki mały deser. No może nie mały, ale na pewno miły dodatek do kawy. 

A teraz trochę o drugiej rzeczy, z której czerpiemy przyjemność i radość czyli o prezentach. Na pewno każda z was pamięta tegoroczną gonitwę za prezentami, a może nadal macie ten problem i stale poszukujecie tego wyjątkowego prezentu dla najbliższej osoby? Spokojnie, co byście nie kupiły to i tak się ucieszy, bo najważniejszy jest sam gest! Ale nie o tym miałam pisać. No więc rozpakowywanie prezentów to jedna z rzeczy, zaraz po jedzeniu oczywiście, która cieszy! Oczywiście u mnie rodzice za każdym razem się pytają co bym chciała, bo nie chcą strzelić gafy z nieudanym prezentem (co chwilę chciałabym co innego i jestem strasznie niezdecydowana, ah ten wiek...). Jednak bardziej od prezentów cieszy mnie to, że mogę spędzić z nimi czas. Mieszkamy dość daleko od siebie i widzimy się 2 razy do roku, ale za każdym razem gdy przyjeżdżają jest miło. Szczególnie przez pierwsze 2-3 dni, kiedy to mój młodszy brat jest taki miły i kochany.... No i znów odbiegłam od tematu. Więc... ja na szczęście z wyborem prezentów dla najbliższych nie mam, gdyż wiem co by się mamie i tacie przydało i z czego by się cieszyli. A z bratem... mama zawsze mi podpowiada co by chciał i wtedy wiem już co kupić. Kilka lat temu kupowałam im to co mi się podobało i były to prezenty mało trafione, ale z roku na rok wychodzi mi to lepiej :-)

To najbardziej cieszy oko. Babcia jest mistrzynią w dekorowaniu... firanek! Co roku dekoracja jest inna, a ona cały dzień myśli, kombinuje, zmienia, upina, a w efekcie końcowym ja stoję, patrzę i mówię "wow". Tym razem dzwoneczki skradły moje serce, wyglądają uroczo! Chciałam wam pokazać jak to wygląda w całości, ale po godzinie 18 przy świetle sztucznym nie wychodzi to za dobrze, ale nie jest źle! Ile mogłam tyle pokazałam. Ciekawa jestem tylko jak wy spędzacie święta i kiedy ubieracie choinkę?